Angst

Marieke belt aan het begin van de lockdown. Ze heeft last van paniekaanvallen die haar hele dag bepalen en haar in de nachten uit de slaap houden.

Door de lockdown zit ze noodgedwongen thuis. Ze mist de structuur en daarmee de houvast die het werk haar geeft. Ze heeft zorgen om haar baan. Wat als ik mijn werk verlies? Van hieruit ontstaat een onvermogen om nog iets te relativeren wat er om haar heen gebeurt.

Ze voelt twijfel over alles, heeft voor haar gevoel niets meer onder controle. Het maakt haar overdag rusteloos, gespannen en opgejaagd. Daardoor komt ze tot niets en vervolgens wordt ze boos op zichzelf hierover.

In slaap komen lukt wel, maar in de nachten wordt ze wakker van ieder geluidje en ontstaat er paniek. Het gevoel dat het hart op hol slaat en dat ook daadwerkelijk doet. De hartslag vliegt omhoog. Trillen, droge mond, zweten en het gevoel van overweldigende angst.

Marieke heeft in haar verleden vele dierbaren verloren. Ze voelt zich vaak intens alleen en kent een enorme heimwee naar vroeger. Alles wat nieuw is of anders wordt ervaart ze als lastig.  De algemene trigger van de corona crisis en de lockdown  heeft effect op ieder individu en raakt bij iedereen de meest kwetsbare stukken. Die zijn bij niemand hetzelfde en dus is de reactie op deze trigger bij iedereen anders.

Wat opvalt is dat Marieke het gevoel heeft dat de tijd te snel gaat. Niet af en toe, maar dit ervaart ze continue. Ook verliest ze bij vlagen de smaak en de geur en dan niet door een verkoudheid, maar volledig onverklaarbaar. Ook al lijken deze symptomen niets te maken te hebben met de angst en paniek waar ze nu zo’n last van heeft toch geven ze heel veel informatie over hoe het afweersysteem werkt en waar het noodgedwongen ‘gaten’ moet laten vallen.

Ze kan beter tegen de koud dan de warmte, is enorm dorstig en praat opvallend snel en gehaast.

Na inname van het op haar specifiek individuele symptoombeeld gekozen middel komt er snel meer rust. Eerst verdwijnt de paniek. Ze wordt nog wel eens wakker in de nacht, maar zonder paniek. Overdag vermindert de angst, komt er meer relativeringsvermogen. Het lukt steeds beter overeind te blijven, plannen te maken, doelen te stellen en in actie te komen.

Af en toe belt ze, nu zo eens per maand. Ze voelt dan dat ze terugvalt. De spanning neemt toe, de rusteloosheid lijkt meer de overhand te krijgen. Dan herhaalt ze het middel eenmalig.

Het gaat er nu vooral om dat ze gaat voelen wanneer ze weer aan de bel moet trekken, dat op tijd te doen om de angst en paniek voor te blijven. Door dit aan mij terug te koppelen leert ze haar eigen systeem kennen en kan ze voorkomen dat het gehele systeem in het bekende klachtenbeeld terugvalt.